Parametry jakościowe tkanin,
czyli jak czytać karty techniczne materiałów obiciowych
Gdy wybierzesz tkaninę obiciową, koniecznie przyjrzyj się jej karcie technicznej. Zawiera ona naprawdę dużo informacji. Nie wszystkie symbole lub nazwy od razu będą jasne, dlatego postanowiłam zrobić „ściągę” z oznaczeń i właściwości, które można znaleźć na kartach technicznych tkanin.
Im więcej tkanina ma włókien naturalnych, tym bardziej jest szlachetna, luksusowa. Pamiętaj jednak, że takie tkaniny są również dużo bardziej delikatne. Jeżeli zależy Ci, aby tkanina była wytrzymała, raczej wybierz taką z włóknami syntetycznymi. Materiały syntetyczne są przeważnie bardziej wytrzymałe na rozrywanie i ścieranie, często są również hydrofobowe, czyli ograniczające wchłanianie płynów.
Na metkach można spotkać następujące oznaczenia składu tkanin:
PA – poliamid
NY- nylon
PAN – poliakrylonitryl
PP – polipropylen
PU – poliuretan (np. ekoskóra)
PL/PES/PE – poliester
EL – spandex / elastan
PC / AC / ACR- akryl
CO - bawełna
CV lub VI - wiskoza
LI - len
SE - jedwab
RA - Rayon, sztuczny jedwab
Gramatura to oznaczenie gęstości tkaniny w gramach na metr kwadratowy. Im wyższa gramatura, tym grubsza tkanina. Nie jest to jednak jedyny wskaźnik, który mówi o wytrzymałości tkaniny.
Tkanina przeznaczona do tapicerowania ma przeważnie 142 cm (+/- 2 cm) szerokości. Ten parametr jest istotny przede wszystkim dla tapicerów, aby mogli rozplanować ułożenie tkaniny na bryle.
Jeżeli interesuje Cię wytrzymałość tkaniny, to koniecznie zwróć uwagę na tę właściwość. Test Martindale’a wykonywany jest za pomocą maszyny, która pod stałym naciskiem pociera tkaninę aż do momentu jej przetarcia. Liczba mówi nam, po którym cyklu tkanina została uszkodzona. Zakłada się, że 2000–4000 cykli to mniej więcej rok bardzo intensywnego użytkowania. Rozpiętość wyników tego testu jest naprawdę bardzo duża. Raczej odradzałabym tkaniny poniżej 20 000 cykli. Obecnie spotkasz tkaniny z wynikiem nawet powyżej 210 000 cykli.
Podział na kategorie wg liczby cykli:
10 000 – 20 000 kategoria C
25 000 – 40 000 kategoria B
≥ 45 000 kategoria A (najwyższa)
To, inaczej mówiąc, odporność tkaniny na mechacenie. Tutaj również przeprowadza się testy, a wyniki są wyrażane w skali 1–5, gdzie 5 to brak zmian, a 1 to całkowite zmechacenie powierzchni. Możecie również spotkać się z oznaczeniami kategorii A (odporność na pilling) i B (brak odporności na pilling).
Stopień 1-3 – kategoria D
Stopień 3-4 - kategoria C
Stopień 4 – kategoria B
Stopień ≥4-5 - kategoria A (najwyższa)
To kolejna forma testowania tkanin. Polega ona na tym, że próbki tkaniny wkłada się do dwóch maszyn – pierwsza pociera tkaninę na mokro, a druga na sucho. Wynik wskazuje, czy tkanina ma tendencje do odbarwiania się i farbowania naszych ubrań. Wynik 4–5 to najwyższa odporność, 1 oznacza brak odporności.
Tarcie na sucho:
3-4 kategoria C
4 kategoria B
≥4-5 kategoria A (najwyższa)
Tarcie na mokro:
2-3 kategoria C
3 kategoria B
≥3-5 kategoria A (najwyższa)
W tym teście sprawdzamy, jak tkanina zachowuje się przy dużym nasłonecznieniu, czy nie płowieje. Porównuje się w nim identyczne próbki – jedną wkłada się do specjalnej komory, w której jest ustawione odpowiednie natężenie światła, temperatura i wilgotność według normy. Drugą pozostawia się do porównania. Wynik przedstawiany jest w skali 1–8, gdzie 8 to maksymalna odporność na działanie światła. W praktyce wynik 5 jest uważany za najlepszy dla tkanin stosowanych we wnętrzach, natomiast jeżeli materiał będzie używany na zewnątrz, wynik powinien być co najmniej powyżej 6.
Test bada nacisk siły, z jaką trzeba naprzeć, by rozedrzeć materiał. Jeżeli wynik jest powyżej 40 N, to tkanina jest w najwyższej kategorii, a poniżej 15 N to brak takiej wytrzymałości.
To test sprawdzający podatność tkaniny na rozciąganie. Wynik powyżej 600 N zaliczany jest do 1., najwyższej kategorii, natomiast poniżej 250 N – do najgorszej, 4. kategorii, co oznacza także minimalną wytrzymałość na rozciąganie.
Parametr ten określa się podczas badania, w którym zszywa się dwa kawałki tej samej tkaniny, a następnie maszyna rozciąga szew. Powstały w ten sposób prześwit w materiale określa się w milimetrach.
Na kartach technicznych tkanin możesz też znaleźć dodatkowe informacje, takie jak:
- Hydrofobowość – oznacza, że tkanina ma właściwości, które ograniczają wchłanianie płynów, a ciecz formuje się w krople i nie wnika w materiał. Czasami producenci oznaczają takie tkaniny swoimi znakami, np. Cleanaboo, Cleanaboo+.
- Łatwe czyszczenie – tkanina ma właściwości, które chronią ją przed wnikaniem zabrudzeń, ułatwiając proces czyszczenia.
- Tkaniny trudnopalne – certyfikowane tkaniny poddawane tzw. testom zapałki lub testom papierosa (są to dwa różne testy). Jest to bardzo ważna właściwość, jeżeli tkanina będzie użytkowana w restauracjach, hotelach lub w obiektach użyteczności publicznej.
- Tkaniny przyjazne zwierzętom – pojawia się coraz więcej takich tkanin. Mają one większą wytrzymałość na drapanie i zaciągnięcia. Więcej informacji znajdziesz również we wpisie: CZY ISTNIEJĄ TKANINY ODPORNE NA ZWIERZĘTA?
- Tkanina antybakteryjna - wolna od substancji chemicznych, które mogłyby podrażnić skórę oraz zapobiega wytwarzaniu alergenów przez roztocza. Idealna dla alergików.
Mam nadzieję, że ten artykuł sprawi, że dużo łatwiej będzie Ci zrozumieć informacje zawarte na kartach technicznych tkanin obiciowych. Nie jest to takie trudne, a informacje te są bardzo istotne, gdy mamy do wyboru wiele tkanin, a szukamy tej jednej.